οινίστρια

οἰνίστρια, ἡ (Α)

η οἰνιστηρία*.

[ΕΤΥΜΟΛ. < οἰνίζω (Ι) + επίθημα -τρία (πρβλ. πολεμίσ-τρια, τυμπανίσ-τρια)].